O mojej miłości do towarów z Cepelii wspominałam już wielokrotnie. Twórczość ludowa już od czasów dzieciństwa była dla mnie czymś wyjątkowym. Kolorowym, fascynującym, niepowtarzalnym. Czy był to pająk ze słomek i bibułki, czy pisanki, gliniane dzbanki, czy też drewniane świątki - wszystko budziło mój szczery zachwyt.
Dziś, jeśli tylko nadarzy się okazja, wpadam na jarmarki i festyny regionalne, zaglądam do sklepików z rękodziełem i czytam publikacje poświęcone kulturze ludowej. Czasem wypatrzę jakiś drobiazg w internetowym sklepie ze sztuką użytkową vintage. Niedawno w jednym z takich sklepów natknęłam się na ciekawy sumak. Sumaki to tkaniny artystyczne o reliefowej powierzchni, wykonane z wełny. Moja tkanina ma kolor ciemnobrązowy, a na niej widnieje motyw kwiatów i liści. Te drugie przypominają mi liście chryzantem. Sumak posiada też ozdobne frędzle. Co ciekawe, zachowała się oryginalna metka. Tkaninę dla Cepelii wykonała Podlaska Spółdzielnia Pracy Rękodzieła Ludowego i Artystycznego w Węgrowie. Może kwiatowy wzór jest banalny i oklepany, ale tym, co przesądziło o zakupie był rok widniejący na metce. To rok mojego urodzenia, więc tkanina jest moją równolatką. Z dzieciństwa pamiętam kilimy zdobiące ścianę przy moim łóżeczku oraz wiszące na ścianach domku na działce. Aby makatkę zawiesić, w tunelik w górnej części wbiłam patyczek, jakim podpiera się kwiatki doniczkowe. Do patyczka zaś przywiązałam sznurek. Teraz ludowa makatka ociepli ścianę przy oknie, bo na innych ścianach nie zostało już zbyt dużo miejsca.
Dzisiejszy dzień jest ponury i deszczowy, więc zdjęcia nie wyszły najlepiej.
To prawdopodobnie mój ostatni zakup. Rosnące koszty utrzymania domu, podwyżki cen towarów i usług sprawią, że nie będę mogła sobie pozwolić na takie "zbytki". Nowy rok zapowiada się niewesoło. Mimo wszystko życzę wszelkiej pomyślności w nadchodzącym roku. Pielęgnujcie to, co sprawia wam radość, korzystajcie z piękna przyrody, póki jeszcze ją mamy, dbajcie o zdrowie i żyjcie tak, by niczego nie żałować.